Ingrid

Over mij

Mijn naam is Ingrid en ben moeder van twee dochters en een zoon.

Ik ben een gediplomeerd a- verpleegkundige en heb ruim 20 jaar werkervaring in het ziekenhuis/verpleeghuis. Gedrag fascineert mij mijn hele leven al. Gedrag echt gaan begrijpen zonder oordeel dat is wat ik de afgelopen jaren heb geleerd. Nadat ik ontdekte dat ik hoogsenstief ben, zijn er vele kwartjes gevallen. Nu kan ik mijn voordeel halen uit deze prachtige eigenschap, die mij voorheen veel stress opleverde. Ik heb mij ontwikkeld tot een professioneel geboorte in kaart deskundige. Deze studie is op het lijf geschreven en geeft zoveel meer diepgang in mijn werk. Hoe wij zijn gestart bepaalt ons gedrag. Het is essentieël om jou geboorte in kaart te brengen als je een eetstoornis hebt, maar ook bij andere (psychische) ziekten en ook als er niks aan de hand lijkt te zijn. Kortom, geboorte in kaart is een waardevolle bijdrage voor persoonlijke ontwikkeling. Voor inhoudelijke informatie verwijs ik naar het desbetreffende tabblad.

Niets loopt zoals je verwacht in het leven. Zo werd ik geconfronteerd met de diagnoses anorexia van mijn destijds negen jarige dochter. Later ging haar anorexia over in orthorexia. Orthorexia is (nog) geen officieel erkende eetstoornis, maar is wel degelijk een ongezonde obsessie om extreem gezond te willen eten. De periode waarin mijn dochter ziek was, had een enorme aanslag op het hele gezin. Toen was ik nog onwetend en heerste er veel strijd.

Na 8 jaar heeft mijn dochter de beide ziektes overwonnen. Zij heeft enorm veel geleerd over zichzelf wat ze de rest van haar leven meeneemt. Haar proces heeft mij als moeder ook een flinke spiegel voor gehouden. Zelf heb ik in de tijd dat mijn dochter ziek was een depressie gehad. Hierdoor heb ik veel over mezelf geleerd maar ook van mijn dochter. Ik heb drastische keuzes gemaakt om vanuit mijn passie te gaan leven en Exposing werd geboren. Met mijn kennis, ervaring maar ook met mijn empatisch vermogen kan ik heel goed aansluiten op de hulpvraag van mijn cliënten.

De belangrijkste les die ik heb geleerd is dat ik op mijn eigen kracht mag vertrouwen. In het diepste dal van mijn dochter heb ik haar zelf therapie gegeven en dat was voor haar de omslag. Het is het beste wat ik ooit heb gedaan!

De dieptepunten in je leven bevatten belangijke lessen. Deze lessen ontvouwen zich, nadat je lijf je soms letterlijk tot stilstand zet om de donkere delen in jezelf onder ogen te komen en te omarmen. Je kan er niet langer omheen. Leren luisteren en samenwerken met ons lijf is lastig als we zo gewend zijn om alles vanuit ons hoofd te doen. Het 'succes verhaal' van een ander kan inspirerend zijn om zelf weer in je eigen potentie te kunnen gaan geloven. Daarom deel ik mijn 'succesverhaal' om jouw verder te helpen in jouw proces.

Hulpverlening

Vol vertrouwen ging ik ervan uit dat centra gespecialiseerd in eetstoornissen de beste hulp konden bieden voor mijn dochter. Aanvankelijk verbeterde de situatie van mijn dochter, maar later volgde er een nieuw dieptepunt. Daarom wilde wij dit keer een andere aanpak. Dit bleek niet mogelijk binnen de protocollen van klinieken. Aan de behoefte van mijn kind en die van ons als ouders kon geen gehoor worden gegeven. Gaandeweg ondekten we dat alleen symptoom bestrijding niet helpend is. Het symptoom verdwijnt weliswaar, maar doordat de onderliggende problematiek niet is geheeld manifesteert het symptoom zich later opnieuw.

Vaak kreeg ik een boos en gefrustreerd kind terug uit therapie. Ik vroeg me weleens af of dit wel de manier was om te genezen. Deze twijfel werd bevestigd toen de psycholoog vertelde: 'veel kinderen die hier komen voor therapie, ontvangen geen therapie.' Dus ik kom hier al jaren voor niets was mijn conclusie. Mijn dochter toonde even gewenst gedrag door de psycholoog naar de mond te praten, maar dit 'herstel' kwam niet uithaar zelf en was dus maar van korte duur. Werkelijk duurzaam herstel komt van binnenuit en op die manier help ik mijn cliënten als ervaringsprofessional.

Mijn beslissing bleek de ommekeer

Na 6 weken ziekenhuisopname was het advies vanuit het medisch team wederom een opname in de eetstoornis kliniek. Ik werd acuut misselijk. Ik ging letterlijk staan voor wat ik voelde en zei ‘nee’, ze gaat mee naar huis. We besloten de zorg vanuit de eetstoornis kliniek te stoppen en ik ben haar zelf gaan helpen. Dit was doodeng. Later vertelde 'mijn' dochter mij; 'mama, als ik weer naar de kliniek had gemoeten dan was ik weer achteruit gegaan en weet ik niet of ik ooit mijzelf wel had kunnen zijn zonder eetstoornis'. Wat was ik dankbaar dat ik mijn gevoel had gevolgd! Ik had mijn dochter gezien en begrepen.

De weg van herstel is lang, omdat je onderweg veel 'dingen' tegenkomt. Deze weg mag je bewandelen in je eigen tempo.

Exposing

Zo ontstond ‘exposing’ wat staat voor: jezelf uiten in kunst en je emoties uiten die achter het masker van de eetstoornis schuilen. Expose yourself! Exposing is ook een knipoog naar mijn naam.

Warme groet, Ingrid